بسم الله الرحمن الرحيم
முஸ்லிம்கள் இனி
என்ன செய்ய வேண்டும்?
إن الحمد لله نحمده ونستعينه ونستغفره،
ونعوذ بالله من شرور أنفسنا ومن سيئات أعمالنا، من يهده الله فلا مضل له ومن يضلل
فلا هادي له، وأشهد أن لا إله إلا الله وحده لا شريك له، وأشهد أن محمدا عبده
ورسوله.
أما بعد : فقد قال الله تعالى : ادع
إلى سبيل ربك بالحكمة والموعظة الحسنة وجادلهم بالتي هي أحسن إن ربك هو أعلم بمن
ضل عن سبيله وهو أعلم بالمهتدين (النحل : 125)
முன்னுரை : சமீப காலமாக இந்தியாவில் இஸ்லாமிய
மார்க்கச் சட்டங்களும், அதனை பின்பற்றுகின்ற
முஸ்லிம்களும் கடும் சிரமத்திற்குள்ளாக்கப்பட்டுள்ளனர்.
§ மாட்டிறைச்சியின்
பெயரால் முஸ்லிம்களை அடித்துக் கொல்லுதல்
§ முத்தலாக் தடை
சட்டம்.
§ கஷ்மீருக்கான தனிச்
சிறப்பு ரத்து
§ அசாமிலுள்ள
முஸ்லிம்களை வெளியேற்றத் திட்டமிடல்
§ முஸ்லிம்கள்
பெருவாரியாக வாழுகின்ற சட்டமன்ற நாடாலுமன்ற தொகுதிகளை தொகுதி மறு சீரமைப்பு எனும்
பெயரால் சீரழிக்கத் திட்டமிடல்
§ பாபர் மஸ்ஜிதை
கையகப்படுத்த திட்டமிடல்
§ பொது சிவில் சட்டம்
கொண்டு வருவதற்கான முயற்சி
§ இன்னும் பல பல
இவைகள் செயல்படுத்தப்படுவதற்கு மிக முக்கிய காரணம் அரசியல் அதிகாரம் மற்றும்
ஆளுமைகள்தான்.
இந்த அதிகாரங்கள் அவர்களுக்கு கிடைத்திட பெரும்
காரணமாக அமைவது முஸ்லிம்களுக்கிடையிலுள்ள ஒற்றுமையின்மையும், முஸ்லிம்களைப்
பற்றிய தவறான பிரச்சாரங்களால் மாற்றார்களுக்கு முஸ்லிம்களின் மீது ஏற்பட்டுள்ள வெறுப்புக்களும்தான்.
இந்நிலை தொடருமானால் நாம் நம்மையும், நம் சந்ததிகளையும்
இழக்க வேண்டிய சூழல் ஏற்படலாம். எனவே இந்நிலையை மாற்றியமைக்க வேண்டிய கடமை
முஸ்லிம்களின் மீது கடமையாகும். இதன்படி முதாலாவது நாம் செய்ய வேண்டிய பணி
மாற்றார்களின் உள்ளங்ளில் புகுத்தப்பட்டுள்ள முஸ்லிம்களைப் பற்றிய தவறான எண்ணங்களை
போக்கி, நம்மைப் பற்றிய நல்ல
எண்ணங்களை விதைத்து, அதனை வளர்த்தெடுக்க
வேண்டும். இத்திட்டத்தை நிறைவேற்ற இரு வகையான வியூகங்களை நாம்
அமைக்க வேண்டும்.
1) குறுகிய கால
திட்டம்.
2) நீண்ட கால திட்டம்.
குறுகிய கால திட்டம்.
குறுகிய கால திட்டம் என்பது தனிப்பட்ட முறையில்
மற்றும் அரசியல் ரீதியாக அவர்களை நம்முடன் இணக்கமாக்குவதற்கான முயற்சியில்
ஈடுபடுவதாகும். உதாரணமாக!
F 1.தனிப்பட்ட முறையிலும், குழுவாகவும் நம்மில்
ஒவ்வொருவரும் நற்குணத்துடன் நடந்து கொள்ள வேண்டும்.
عن أبي هريرة رضي الله عنه، قال: بعث
النبي صلى الله عليه وسلم خيلا قبل نجد، فجاءت برجل من بني حنيفة يقال له ثمامة بن
أثال، فربطوه بسارية من سواري المسجد، فخرج إليه النبي صلى الله عليه وسلم، فقال:
«ما عندك يا ثمامة؟» فقال: عندي خير يا محمد، إن تقتلني تقتل ذا دم، وإن تنعم تنعم
على شاكر، وإن كنت تريد المال فسل منه ما شئت، فترك حتى كان الغد، ثم قال له: «ما
عندك يا ثمامة؟» قال: ما قلت لك: إن تنعم تنعم على شاكر، فتركه حتى كان بعد الغد،
فقال: «ما عندك يا ثمامة؟» فقال: عندي ما قلت لك، فقال: «أطلقوا ثمامة» فانطلق إلى
نجل قريب من المسجد، فاغتسل ثم دخل المسجد، فقال: أشهد أن لا إله إلا الله، وأشهد
أن محمدا رسول الله، يا محمد، والله ما كان على الأرض وجه أبغض إلي من وجهك، فقد
أصبح وجهك أحب الوجوه إلي، والله ما كان من دين أبغض إلي من دينك، فأصبح دينك أحب
الدين إلي، والله ما كان من بلد أبغض إلي من بلدك، فأصبح بلدك أحب البلاد إلي، وإن
خيلك أخذتني وأنا أريد العمرة، فماذا ترى؟ فبشره رسول الله صلى الله عليه وسلم
وأمره أن يعتمر، فلما قدم مكة قال له قائل: صبوت، قال: لا، ولكن أسلمت مع محمد
رسول الله صلى الله عليه وسلم، ولا والله، لا يأتيكم من اليمامة حبة حنطة، حتى
يأذن فيها النبي صلى الله عليه وسلم. خ : 4372
புகாரி : ஹதீஸ் 4372. ஆபூ ஹுரைரா(ரலி)
கூறினார். நபி(ஸல்) அவர்கள் 'நஜ்த்' பகுதியை நோக்கி
குதிரைப் படையொன்றை அனுப்பினார்கள். அந்தப் படையினர் 'பனூ ஹனீஃபா' குலத்தைச் சேர்ந்த
ஸுமாமா இப்னு உஸால் என்றழைக்கப்படும் மனிதர் ஒருவரைக் (கைது செய்து) கொண்டு
வந்தார்கள். பள்ளிவாசலின் தூண்களில் ஒன்றில் அவரைக் கட்டிப் போட்டார்கள். நபி(ஸல்)
அவர்கள் அவரிடம் வந்து, '(உன் விஷயத்தில் நான் சொல்லப்போகும் முடிவைப் பற்றி)
நீ என்ன கருதுகிறாய். ஸுமாமாவே!'
என்று கேட்டார்கள்.
அவர், 'நான் நல்லதே கருதுகிறேன். முஹம்மதே! நீங்கள் என்னைக்
கொன்றால் இரத்தப்பழி வாங்க வேண்டிய ஒருவனையே கொள்கிறீர்கள். (என்னை மன்னித்து
எனக்கு) நீங்கள் உபகாரம் செய்தால், நன்றி செய்யக் கூடிய
ஒருவனுக்கே உபகாரம் செய்கிறீர்கள். நீங்கள் செல்வத்தை விரும்பினால் அதில் நீங்கள்
விரும்புவதைக் கேளுங்கள்' என்று பதிலளித்தார்.
எனவே, அவர்
(மன்னிக்கப்பட்டு) விடப்பட்டார். மறு நாள் வந்தபோது அவரிடம், 'ஸுமாமாவே! என்ன கருதுகிறாய்?' என்று நபி(ஸல்) அவர்கள் கேட்டார்கள். அதற்கு அவர், தங்களிடம் நான்
(ஏற்கெனவே) கூறியது தான்: நீங்கள் உபகாரம் செய்தால் நன்றியுள்ளவனுக்கே உபகாரம்
செய்கிறீர்கள்' என்றார். அவரை
நபியவர்கள் (அன்றும்)விட்டுவிட்டார்கள். மறுநாளுக்கு அடுத்த நாள் வந்தபோது, 'நீ என்ன கருதுகிறாய்? ஸுமாமாவே!' என்று நபி(ஸல்)
அவர்கள் கேட்டார்கள். அவர், 'நான் ஏற்கெனவே தங்களிடம் சொன்னதைத்தான் கருதுகிறேன்' என்று பதிலளித்தார்.
நபி(ஸல்) அவர்கள், 'ஸுமாமாவை அவிழ்த்துவிடுங்கள்' என்று கூறினார்கள்.
உடனே ஸுமாமா பள்ளிவாசலுக்கு அருகிலிருந்த பேரீச்சந்
தோட்டத்திற்குச் சென்று குளித்துவிட்டு, பள்ளிவாசலுக்கு
வந்து, 'வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ் ஒருவனைத் தவிர
வேறெவருமில்லை' என்று நான் உறுதி
கூறுகிறேன். மேலும், 'முஹம்மது, இறைத்தூதர்' என்றும் நான் உறுதி
கூறுகிறேன்' என்று
மொழிந்துவிட்டு, 'முஹம்மதே! அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! (இன்றுவரை) உங்கள்
முகத்தைவிட என்னிடம் வெறுப்புக்குரிய முகம் பூமியில் வேறெதுவும் இருக்கவில்லை.
ஆனால், (இன்று) உங்களுடைய முகம் எல்லா முகங்களிலும் எனக்கு
மிகவும் பிரியமானதாக ஆம்விட்டது. அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! (இன்றுவரை) உங்கள்
மார்க்கத்தைவிட என் வெறுப்புக்குரிய மார்க்கம் வேறெதுவும் இருக்கவில்லை. ஆனால், இன்று
மார்க்கங்களிலேயே எனக்கு மிகவும் பிரியமானதாக உங்கள் மார்க்கம் ஆம்விட்டது.
அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! உங்கள் ஊரைவிட எனக்கு வெறுப்பான ஊர் வேறெதுவும்
இருந்திருக்கவில்லை. ஆனால், இப்போது உங்கள் ஊரே
எனக்கு மிகவும் பிரியமான ஊராம்விட்டது. உங்கள் குதிரைப்படையினர் என்னைப்
பிடித்துககொண்டுவிட்டார்கள்'
என்று சொல்லிவிட்டு, 'மேலும் நான் இப்போது (மக்காவிற்குச் சென்று) உம்ரா
செய்ய விரும்புகிறேன். நீங்கள் என்ன கருதுகிறீர்கள்?' என்று கேட்டார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் அவருக்கு நற்செய்தி கூறி உம்ரா செய்ய அவருக்கு
அனுமதியளித்தார்கள். அவர் மக்காவிற்குச் சென்றபோது (அங்கே) ஒருவர் அவரிடம், 'நீ மதம் மாறிவிட்டாயா?' என்று கேட்டதற்கு
ஸுமாமா(ரலி), 'இல்லை. அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! (நான் மதம்
மாறவில்லை.) மாறாக, இறைத்தூதர்
முஹம்மத்(ஸல்) அவர்களுடன் இணைந்து இறைவனுக்குக் கீழ்ப்படியும் முஸ்லிமாக
மாறிவிட்டேன். அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! நபி(ஸல்) அவர்கள் அனுமதி தரும்வரை (என்னுடைய
நாடான) யமாமாவிலிருந்து ஒரு கோதுமை தானியம் கூட (மக்காவாசிகளான) உங்களுக்கு வராது' என்று கூறினார்கள்.
F 2.நம்முடைய உறவினர் மாற்று மதத்தில் இருந்தால்
அவர்களுடன் நல்ல முறையில் நடந்து கொள்ள வேண்டும்.
عن أبي هريرة، قال: لما أنزلت هذه الآية
{وأنذر عشيرتك الأقربين} [الشعراء: 214]، دعا رسول الله صلى الله عليه وسلم قريشا،
فاجتمعوا فعم وخص، فقال: «يا بني كعب بن لؤي، أنقذوا أنفسكم من النار، يا بني مرة
بن كعب، أنقذوا أنفسكم من النار، يا بني عبد شمس، أنقذوا أنفسكم من النار، يا بني
عبد مناف، أنقذوا أنفسكم من النار، يا بني هاشم، أنقذوا أنفسكم من النار، يا بني
عبد المطلب، أنقذوا أنفسكم من النار، يا فاطمة، أنقذي نفسك من النار، فإني لا أملك
لكم من الله شيئا، غير أن لكم رحما سأبلها ببلالها»، م : 204
ஸஹீஹ் முஸ்லிம் ஹதீஸ். அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள்
கூறியதாவது: "(நபியே!) உங்களுடைய நெருங்கிய உறவினர்களுக்கு எச்சரிக்கை
செய்யுங்கள்" எனும் இந்த (26:214ஆவது) இறைவசனம் அருளப்பெற்றபோது, அல்லாஹ்வின் தூதர்
(ஸல்) அவர்கள் குறைஷியரை (ஓரிடத்திற்கு) அழைத்தார்கள்.
அவர்கள் அனைவரும் ஒன்றுகூடினர். அப்போது பொதுவாகவும்
தனித்தனியாகவும் பெயர் குறிப்பிட்டு,"கஅப் பின் லுஅய்யின்
மக்களே! உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். முர்ரா பின் கஅபின்
மக்களே! உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். அப்து ஷம்சின்
மக்களே! உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். அப்து மனாஃபின்
மக்களே! உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். ஹாஷிமின் மக்களே!
உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். அப்துல் முத்தலிபின்
மக்களே! உங்களை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். (என் மகள்)
ஃபாத்திமாவே! உன்னை நரக நெருப்பிலிருந்து காப்பாற்றிக் கொள்! ஏனென்றால், அல்லாஹ்விடமிருந்து
வரும் (முடிவாகிவிட்ட சோதனை) எதிலிருந்தும் உங்களைக் காக்க என்னால் இயலாது.
ஆயினும், உங்களுடன் எனக்கு
இரத்த உறவு உண்டு. அதை நான் (காய்ந்துபோகவிடாமல்) பசுமையாக்குவேன் (உங்களுடைய
உறவைப் பேணி நடந்துகொள்வேன்)" என்று கூறினார்கள்.
عن أسماء بنت أبي بكر، قالت: قدمت علي أمي
وهي مشركة في عهد قريش إذ عاهدهم فاستفتيت رسول الله صلى الله عليه وسلم، فقلت: يا
رسول الله، قدمت علي أمي وهي راغبة، أفأصل أمي؟ قال: «نعم، صلي أمك» م : 1003
புகாரி : 2620 அஸ்மா பின்த்
அபீபக்ர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: நான் (நபி (ஸல்) அவர்களிடம்), "அல்லாஹ்வின் தூதரே! (இணைவைப்பவரான) என் தாயார்
என்னிடம் "ஆசையுடன்" அல்லது "அச்சத்துடன்" வந்துள்ளார். நான்
அவருடன் உறவு கொண்டாடலாமா?" என்று கேட்டேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் "ஆம்"
என்றார்கள்.
F 3.அவர்கள் நம்முடைய அண்டை வீட்டுக்காரர் எனில்
அவர்களுடன் நல்ல முறையில் நடந்து கொள்ள வேண்டும்.
عن مجاهد قال: كنت عند عبد الله بن عمرو -
وغلامه يسلخ شاة - فقال: يا غلام، إذا فرغت فابدأ بجارنا اليهودي، فقال رجل من
القوم: اليهودي أصلحك الله؟ قال: إني سمعت النبي صلى الله عليه وسلم يوصي بالجار،
حتى خشينا أو رئينا أنه سيورثه (الأدب المفرد : 128 , قال الشيخ الألباني صحيح )
முஜாஹித் (ரஹ்) அவர்கள் அறிவித்தார்கள். நான்
அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் (ரழி) அவர்களுடன் இருந்தேன். அவரது அடிமை ஆட்டை உரித்துக்
கொண்டிருந்தார். அப்பொழுது அவர்கள் அடிமையே! நீ (உரித்து) முடித்ததும் நம்முடைய
அண்டை வீட்டார் யூதருக்கு முதலில் கொடு என்றார்கள். அப்பொழுது சமூகத்தில் ஒருவர்
(கேட்டார் .முதலில்) யூதருக்கா?
அல்லாஹ் உங்களை
சீர்த்திருத்துவானாக! என்று சொன்னார் . அதற்கவர்கள் நிச்சயமாக நான் நபி (ஸல்)
அவர்கள் அண்டை வீட்டாரை எங்களுக்கு வாரிசாக்கி விடுவார்களோ என்று அஞ்சுமளவிற்கு
அவர்கள் குறித்து எங்களுக்கு வஸிய்யத் செய்தார்கள். (அல்அதபுல் முஃப்ரத் : 128)
F 4.தமிழகத்தில் ஏற்படும் பொதுப் பிரச்சனைகளை
கையிலெடுத்து, பொதுமக்களுக்கான
போராட்டங்களை முன்னெடுப்பது.
F 5.அவர்களில் குறிப்பிட்ட மக்களுக்கு எதிரான அரசின்
நியாயமற்ற திட்டங்களை எதிர்த்தும் இம்மக்களுக்கு ஆதரவான நிலைப்பாட்டில் அவர்களுடன
கைகோர்ப்பது.
F 6.அவர்களுடைய தனிப்பட்ட துன்பங்களில் அவர்களுக்கு
ஆறுதலாக இருப்பது.
F 7.அவர்களுடன் வியாபாரம் முதலிய கொடுக்கல் வாங்களில்
மிகவும் நீதமாகவும், நாணயமாகவும் நடந்து
கொள்வது.
F 8.அவர்கள் செய்யும் தவறுகளை மன்னிப்பது.
عن عائشة رضي الله عنها، زوج النبي صلى
الله عليه وسلم، حدثته أنها قالت للنبي صلى الله عليه وسلم: هل أتى عليك يوم كان
أشد من يوم أحد، قال: " لقد لقيت من قومك ما لقيت، وكان أشد ما لقيت منهم يوم
العقبة، إذ عرضت نفسي على ابن عبد ياليل بن عبد كلال، فلم يجبني إلى ما أردت،
فانطلقت وأنا مهموم على وجهي، فلم أستفق إلا وأنا بقرن الثعالب فرفعت رأسي، فإذا
أنا بسحابة قد أظلتني، فنظرت فإذا فيها جبريل، فناداني فقال: إن الله قد سمع قول
قومك لك، وما ردوا عليك، وقد بعث إليك ملك الجبال لتأمره بما شئت فيهم، فناداني
ملك الجبال فسلم علي، ثم قال: يا محمد، فقال، ذلك فيما شئت، إن شئت أن أطبق عليهم
الأخشبين؟ فقال النبي صلى الله عليه وسلم: بل أرجو أن يخرج الله من أصلابهم من
يعبد الله وحده، لا يشرك به شيئا " خ : 3231
புகாரி :3231 .நபி(ஸல்) அவர்களின்
துணைவியாரான ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார். (ஒரு முறை) நான் நபி(ஸல்) அவர்களிடம், '(தாங்கள் காயமடைந்து) உஹுதுப் போரின் கால கட்டத்தை
விடக் கொடுமையான கால கட்டம் எதையேனும் தாங்கள் சந்தித்துண்டா?' என்று கேட்டேன். அதற்கு நபி(ஸல்) அவர்கள், 'நான் உன் சமுதாயத்தாரால் நிறையத் துன்பங்களைச்
சந்தித்து விட்டேன். அவர்களால் நான் சந்தித்த துன்பங்களிலேயே மிகக் கடுமையானது 'அகபா (தாயிஃப்) உடைய
நாளில் சந்தித்த துன்பமேயாகும். ஏனெனில், அன்று நான் என்னை
ஏற்றுக் கொள்ளும்படி (தாயிஃப் நகரத் தலைவரான கினானா) இப்னு அப்தி யாலீல் இப்னி
அப்தி குலால் என்பவருக்கு எடுத்துரைத்தேன். அவர் நான் விரும்பியபடி எனக்கு
பதிலளிக்கவில்லை. எனவே, நான் கவலையுடன்
எதிர்ப்பட்ட திசையில் நடந்தேன். 'கர்னுஸ் ஸஆலிப்' என்னுமிடத்தை நான்
அடையும் வரை நான் சுய உணர்வுக்கு வரவில்லை. அங்கு வந்து சேர்ந்தவுடன் என் தலையை
உயர்த்தினேன். அப்போது (அங்கே வானத்தில்) ஒரு மேகம் என் மீது நிழலிட்டுக்
கொண்டிருந்தது. நான் கூர்ந்து கவனித்தபோது அதில் ஜிப்ரீல்(அலை) அவர்கள்
இருந்தார்கள். அவர்கள் என்னை அழைத்து, 'உங்கள்
சமுதாயத்தாரிடம் நீங்கள் சொன்னதையும் அவர்கள் உங்களுக்கு அளித்த பதிலையும் அல்லாஹ்
கேட்டான். அவர்களை நீங்கள் விரும்பியபடி தண்டிப்பதற்கு ஆணையிடுவதற்காக மலைகளுக்கான
வானவரை அல்லாஹ் உங்களிடம் அனுப்பியுள்ளான்' என்று கூறினார்கள்.
உடனே, மலைகளை
நிர்வகிக்கும் வானவர் என்னை அழைத்து எனக்கு மீது சலாம் சொல்லி, பிறகு, 'முஹம்மதே! நீங்கள் விரும்பியபடி கட்டளையிடலாம். (இந்த
நகரத்தின் இரண்டு மருங்கிலுமுள்ள) இந்த இரண்டு மலைகளையும் அவர்களின் மீது நான்
புரட்டிப் போட்டு விட வேண்டுமென்று நீங்கள் விரும்பினாலும் (சரி, உங்கள் கட்டளைப்படி
செயல்பட நான் தயாராக உள்ளேன்)'
என்று கூறினார்.
உடனே, '(வேண்டாம்;) ஆயினும், இந்த (நகரத்து)
மக்களின் சந்ததிகளில் அல்லாஹ்வுக்கு எதையும் இணை கற்பிக்காமல் அவனை மட்டுமே
வணங்குபவர்களை அல்லாஹ் உருவாக்குவான் என்று நம்புகிறேன் (எனவே, அவர்களை தண்டிக்க
வேண்டாம்)' என்று சொன்னேன்.
நீண்ட கால திட்டம்:
வெறுப்புணர்வை களைந்து இணக்கம் தளைக்க இரு வகையான
வியூகங்களை நாம் அமைக்க வேண்டும் .
அதில் இரண்டாவது நீண்ட கால திட்டம்:
لا ينهاكم الله عن الذين لم يقاتلوكم في
الدين ولم يخرجوكم من دياركم أن تبروهم وتقسطوا إليهم إن الله يحب المقسطين
(الممتحنة : 8)
மார்க்க (விஷய)த்தில் உங்களிடம் போரிடாமலும், உங்கள்
இல்லங்களிலிருந்து உங்களை வெளியேற்றாமலும் இருந்தார்களே அவர்களுக்கு நீங்கள் நன்மை
செய்வதையும், அவர்களுக்கு நீங்கள்
நீதி செய்வதையும் அல்லாஹ் விலக்கவில்லை - நிச்சயமாக அல்லாஹ் நீதி செய்பவர்களை
நேசிக்கிறான். (அல்குர்ஆன். 60:8.)
F 1.மாற்றார்களிடம் தஃவா (இஸ்லாமிய அழைப்புப் பணியை) மேற்
கொள்ள வேண்டும்.
ادع إلى سبيل ربك بالحكمة والموعظة الحسنة
وجادلهم بالتي هي أحسن إن ربك هو أعلم بمن ضل عن سبيله وهو أعلم بالمهتدين (النحل
: 125)
16:125. (நபியே!) உம்
இறைவனின் பாதையில் (மக்களை) விவேகத்துடனும், அழகிய உபதேசத்தைக்
கொண்டும் நீர் அழைப்பீராக! இன்னும், அவர்களிடத்தில் மிக
அழகான முறையில் தர்க்கிப்பீராக! மெய்யாக உம் இறைவன், அவன் வழியைவிட்டுத்
தவறியவர்களையும் (அவன் வழியைச் சார்ந்து) நேர்வழி பெற்றவர்களையும் நன்கு அறிவான்.
F 2.பொருளாதார உதவிகளை வழங்குவது.
عَنْ أَنَسٍ، أَنَّ رَجُلًا سَأَلَ
النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غَنَمًا بَيْنَ جَبَلَيْنِ،
فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ، فَأَتَى قَوْمَهُ فَقَالَ: «أَيْ قَوْمِ أَسْلِمُوا،
فَوَاللهِ إِنَّ مُحَمَّدًا لَيُعْطِي عَطَاءً مَا يَخَافُ الْفَقْرَ» فَقَالَ
أَنَسٌ: «إِنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيُسْلِمُ مَا يُرِيدُ إِلَّا الدُّنْيَا، فَمَا
يُسْلِمُ حَتَّى يَكُونَ الْإِسْلَامُ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنَ الدُّنْيَا وَمَا
عَلَيْهَا» م : 2312
ஸஹீஹ் முஸ்லிம் ஹதீஸ் : அனஸ் (ரலி) அவர்கள்
கூறியதாவது: ஒரு மனிதர் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் (வந்து) இரு மலைகளுக்கிடையே
இருக்கும் (அளவுக்கு அதிகமான) ஆடுகளை (நன்கொடையாகக்) கேட்டார். நபி (ஸல்) அவர்கள்
அவற்றைக் கொடுத்தார்கள். அவர் தம் சமுதாயத்தாரிடம் சென்று, "என் மக்களே! நீங்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்.
அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! முஹம்மத் அவர்கள் வறுமையை அஞ்சாமல் தாராளமாக நன்கொடைகள்
வழங்குகிறார்" என்று கூறினார். ஒரு மனிதர் உலக ஆதாயத்திற்காக இஸ்லாத்தை
ஏற்றிருந்தாலும், இஸ்லாத்தைத் தழுவிய
சிறிது காலத்திற்குள் அவருக்கு இஸ்லாம் இந்த உலகத்தையும் அதிலிருப்பவற்றையும்விட
மிகவும் உவப்பானதாக ஆகிவிடும்.
F 3.பள்ளிக்கூடங்கள், கல்லூரிகளை
உருவாக்கி, அதில் அவர்களுக்கும்
போதிய வாய்ப்பளிப்பது. கல்வி நிறுவனங்களை நடத்தும் போது நம்முடைய பகுதியில்
வசிக்கும் மாற்றார்கள் அறிவைத் தேடி நம்மிடம் வந்தே ஆக வேண்டும். அவ்வாறு
வருகையில் அவர்களுக்கு நாம் கல்வியையும் ஒழுக்கத்தையும் வழங்கும் போது மாணவர்களின்
பெற்றோர்கள் நம்மைப் பற்றி பெருமிதம் கொள்வார்கள். அடுத்த தலைமுறை நமக்கான
தலைமுறையாக உருவாக்கலாம். ஆதலால் தான் சங்கபரிவார் கும்பல்களும், கிருத்தவர்களும்
நமக்கு முன்னே இதில் தடம் பதித்து விட்டார்கள். தற்போது அதனையே சங்கபரிவார இயக்கங்கள் அறுவடை செய்கிறார்கள்.
F 4.மருத்துவமணைகளை உருவாக்கி, அதில் குறைந்த
கட்டணத்தில் தரமான மருத்துவ சேவை வழங்குவது . இப்பணியை இந்துக்களும், கிருத்தவர்களும்
சிறப்பாக செயல்படுத்துகிறார்கள். கேரளாவில் மாதா அமிர்தானந்தமயி என்ற ஒரு பெண்
சாமியார் அமிர்தா இன்ஸ்டிடியூட் ஆஃப் மெடிக்கல் சயின்ஸ் எனும் பெயரில் பெரிய
மருத்துவமனையை நடத்துகிறார். அதில் பல முஸ்லிம்கள் பயனடைகிறார்கள்.
عن أبي سعيد، أن رهطا من أصحاب رسول الله
صلى الله عليه وسلم انطلقوا في سفرة سافروها، حتى نزلوا بحي من أحياء العرب،
فاستضافوهم فأبوا أن يضيفوهم، فلدغ سيد ذلك الحي، فسعوا له بكل شيء لا ينفعه شيء،
فقال بعضهم: لو أتيتم هؤلاء الرهط الذين قد نزلوا بكم، لعله أن يكون عند بعضهم
شيء، فأتوهم فقالوا: يا أيها الرهط، إن سيدنا لدغ، فسعينا له بكل شيء لا ينفعه
شيء، فهل عند أحد منكم شيء؟ فقال بعضهم: نعم، والله إني لراق، ولكن والله
لقد استضفناكم فلم تضيفونا، فما أنا براق لكم حتى تجعلوا لنا جعلا، فصالحوهم على
قطيع من الغنم، فانطلق فجعل يتفل ويقرأ: الحمد لله رب العالمين حتى لكأنما نشط من
عقال، فانطلق يمشي ما به قلبة، قال: فأوفوهم جعلهم الذي صالحوهم عليه، فقال بعضهم:
اقسموا، فقال الذي رقى: لا تفعلوا حتى نأتي رسول الله صلى الله عليه وسلم فنذكر له
الذي كان، فننظر ما يأمرنا، فقدموا على رسول الله صلى الله عليه وسلم فذكروا له،
فقال: «وما يدريك أنها رقية؟ أصبتم، اقسموا واضربوا لي معكم بسهم» خ : 5749
புகாரி ஹதீஸ் 5749: ஆபூ ஸயீத்
அல்குத்ரீ(ரலி) கூறினார்
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களின் தோழர்களில் ஒரு குழுவினர்
பயணமொன்றை மேற்கொண்டார்கள். அவர்கள் பயணம் செய்து (வழியில்) அரபுக் குலங்களில் ஒரு
குலத்தார் (தங்கியிருந்த இடத்துக்கு) அருகில் தங்கினார்கள். நபித் தோழர்கள்
அக்குலத்தாரிடம் தமக்கு விருந்தளிக்கும்படி கேட்க அவர்களுக்கு அக்குலத்தார்
விருந்தளிக்க மறுத்துவிட்டார்கள். பின்னர், அந்தக் குலத்தாரின்
தலைவனைத் தேள் கொட்டிவிட்டது. எனவே, அவனுக்காக அ(க்
குலத்த)வர்கள் எல்லா முயற்சிகளையும் செய்து பர்த்தனர்; எந்த முயற்சியும்
பலன் அளிக்கவில்லை. அப்போது அவர்களில் சிலர், 'இதோ! இங்கே
நமக்கருகில் தங்கியிருக்கும் கூட்டத்தாரிடம் நீங்கள் சென்றால் அவர்களிடம் (இதற்கு)
ஏதேனும் (மருந்து) இருக்கலாம்!'
என்று கூறினர்.
அவ்வாறே அவர்களும் நபித்தோழர்களிடம் வந்து, 'கூட்டத்தாரே! எங்கள்
தலைவரைத் தேள் கொட்டிவிட்டது! அவருக்காக அனைத்து முயற்சிகளையும் செய்தோம்; எதுவுமே அவருக்குப்
பயன் அளிக்கவில்லை. உங்களில் எவரிடமாவது (மருந்து) ஏதேனும் இருக்கிறதா?' என்று கேட்டனர்.
அப்போது நபித்தோழர்களில் ஒருவர், 'ஆம்! அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக! நான் ஓதிப் பார்க்கிறேன்; என்றாலும், அல்லாஹ்வின்
மீதாணையாக! நாங்கள் உங்களிடம் விருந்து கேட்டு நீங்கள் விருந்து அளிக்காததால்
எங்களுக்கென்று ஒரு கூலியை நீங்கள் தராமல் ஓதிப்பார்க்க முடியாது!' என்றார். அவர்கள்
(முப்பது ஆடுகள் கொண்ட) ஓர்ஆட்டு மந்தையை அளிப்பதாகப் பேசி ஒப்பந்தம் செய்தனர்.
அந்த நபித்தோழர், தேளால்
கொட்டப்பட்டவர் மீது 'அல்ஹம்துலில்லாஹி
ரப்பில் ஆலமீன்..' என்று ஓதி (இலேசாக)
உமிழ்ந்தார். உடனே பாதிக்கப்பட்டவர் கட்டுகளிலிருந்து அவிழ்த்து விடப்பட்டவர் போல்
நடக்க ஆரம்பித்தார். எந்த வேதனையும் அவரிடம் தென்படவில்லை. பிறகு அவர்கள் பேசிய
கூலியை முழுமையாகக் கொடுத்தார்கள். 'இதைப்
பங்குவையுங்கள்!' என்று (நபித் தோழர்)
ஒருவர் கூறியபோது, 'இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் சென்று நடந்ததைக் கூறி, அவர்கள் என்ன
கட்டளையிடுகிறார்கள் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ளாமல் அவ்வாறு செய்யக் கூடாது!' என்று ஓதிப்பார்த்தவர்
கூறினார். நபி(ஸல்) அவர்களிடம் நபித்தோழர்கள் வந்து நடந்ததைக் கூறினார்கள்.
அப்போது நபி(ஸல்) அவர்கள் 'அது (அல்ஹம்து )
ஓதிப்பார்க்கத் தக்கது என்று உமக்கு எப்படித் தெரியும்?' என்று கேட்டுவிட்டு, 'நீங்கள் செய்தது
சரிதான்; அந்த ஆடுகளை
உங்களுக்கிடையே பங்கிட்டுக் கொள்ளுங்கள்! உங்களுடன் எனக்கும் ஒரு பங்கை
ஒதுக்குங்கள்!' என்று கூறினார்கள்.
மஸ்ஜித்-பள்ளிவாசல்களில் தொழுகைக்குப் பின்
மாற்றார்கள் தங்களது நோயாளிகளுக்கு ஓதிப்பார்ப்பதற்காக நம்முடைய பள்ளிவாசல்களை
நோக்கி ஓடிவருகிறார்கள. இது நம்முடைய முன்னோர்கள் ஏற்படுத்திய ஒரு நல்ல பழக்கம்.
இதனை பயன்படுத்தி அவர்களின் மீது நாம் காட்டுகின்ற அன்பும், ஆர்வமும் அவர்களின்
உள்ளங்களில் நம்மைப் பற்றிய தவறான எண்ணங்களை மாற்றும். அதனை நாம் நன்கு
தக்கவைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
நெல்லை ஏர்வாடியில் அல்ஹூதா மருத்துவமணை எனும்
பெயரில் முஸ்லிம்கள் குறைந்த கட்டணத்தில் மருத்துவ சேவை வழங்குகிறார்கள். இதனால்
அருகிலுள்ள கிராம மக்கள் நன்கு பயனடைகின்றார்கள்.
F 5.அன்பளிப்புகளை வழங்குவது.
عن ابن عمر رضي الله عنهما، قال: رأى عمر
حلة على رجل تباع، فقال للنبي صلى الله عليه وسلم: ابتع هذه الحلة تلبسها يوم
الجمعة، وإذا جاءك الوفد؟ فقال: «إنما يلبس هذا من لا خلاق له في الآخرة»، فأتي
رسول الله صلى الله عليه وسلم منها، بحلل، فأرسل إلى عمر منها بحلة، فقال عمر: كيف
ألبسها وقد قلت فيها ما قلت؟ قال: «إني لم أكسكها لتلبسها تبيعها، أو تكسوها»،
فأرسل بها عمر إلى أخ له من أهل مكة قبل أن يسلم. خ : 2619
புகாரி ஹதீஸ் 2619 : இப்னு உமர்(ரலி)
அறிவித்தார். உமர்(ரலி) ஒரு மனிதரின் (தோள்) மீது, விற்கப்படுகிற பட்டு
அங்கியைக் கண்டார்கள். உடனே நபி(ஸல்) அவர்களிடம், 'இந்த அங்கியை
வாங்கிக் கொள்ளுங்கள். ஜும்ஆ நாளிலும் (குலங்கள் மற்றும் நாடுகளின்) தூதுக்
குழுக்கள் தங்களிடம் வரும் போதும் அணிந்து கொள்வீர்கள்' என்று கூறினார்கள்.
நபி(ஸல்) அவர்கள், 'எவருக்கு மறுமையில் எந்த நற்பேறும் இல்லையோ அவர்தான்
இதை அணிவார்' என்று கூறினார்கள்.
பிறகு, ஒரு முறை நபி(ஸல்)
அவர்களிடம் (அதே போன்ற பட்டு) அங்கிகள் கொண்டு வரப்பட்டன. நபி(ஸல்) அவர்கள்
அவற்றிலிருந்து ஓர் அங்கியை உமர்(ரலி) அவர்களுக்கு அனுப்பி வைத்தார்கள். உமர்(ரலி), 'இது குறித்துக் கடுமையான சொற்களைத் தாங்கள்
கூறியிருக்க, நான் எப்படி இதை அணிவேன்?' என்று கேட்டார்கள். நபி(ஸல்) அவர்கள், 'நான் இதை நீங்கள் அணிந்து கொள்வதற்காகத் தரவில்லை.
இதை நீங்கள் விற்றுவிடுங்கள்;
அல்லது வேறு
எவருக்காவது அணிவித்து விடுங்கள்'
என்று கூறினார்கள்.
உமர்(ரலி) அதை மக்காவாசிகளில் ஒருவராயிருந்த தம் சகோதரருக்கு அவர் இஸ்லாத்தைத்
தழுவுவதற்கு முன்பு அனுப்பி வைத்துவிட்டார்கள்.
F 6.அவர்களுடன் வணிக கொடுக்கல் வாங்களில் மிகச்சரியாக
நடந்து கொள்வதுடன், நம்முடைய வணிக
நிறுவனங்களில் அவர்களுக்கும் வேலை வாய்ப்புகளை வழங்க வேண்டும்.
¡ 7.நபி (ஸல்) அவர்கள் நுபுவ்வத்திற்கு முன் அன்னை கதீஜா
(ரழி) அவர்களின் வியாபார சரக்குகளை எடுத்துக் கொண்டு, சிரியா சென்று
சிறந்த முறையில் வணிகம் செய்து வந்தி விதம் அன்னை கதீஜா (ரழி) அவர்களுக்கு நபியின்
மீது நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தியது.
¡ முஸ்லிம் வணிகர்கள்
இந்தியாவில் செய்த நேர்மையான வணிக முறையால்தான் இந்தியாவில் இஸ்லாம் வேகமாக
பரவியது.
F 8.அவர்களுடன் மிகவும் நீதமான நடந்து கொள்ளுவது.
عن عبد الله رضي الله عنه، قال: قال رسول
الله صلى الله عليه وسلم: «من حلف على يمين، وهو فيها فاجر، ليقتطع بها مال امرئ
مسلم، لقي الله وهو عليه غضبان» قال: فقال الأشعث: في والله كان ذلك، كان بيني
وبين رجل من اليهود أرض فجحدني، فقدمته إلى النبي صلى الله عليه وسلم، فقال لي
رسول الله صلى الله عليه وسلم: «ألك بينة»، قلت: لا، قال: فقال لليهودي: «احلف»،
قال: قلت: يا رسول الله، إذا يحلف ويذهب بمالي، فأنزل الله تعالى: {إن الذين يشترون
بعهد الله وأيمانهم ثمنا قليلا} [آل عمران: 77] إلى آخر الآية خ : 2416
புகாரி ஹதீஸ் 2416: 'ஒருவன் ஒரு
முஸ்லிமுடைய செல்வத்தை அபகரித்துக் கொள்வதற்காகப் பொய் சத்தியம் செய்வானாயின், மறுமையில், தன் மீது கோபம்
கொண்ட நிலையில் அல்லாஹ்வை, அவன் சந்திப்பான்' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்)
அவர்கள் கூறினார்கள்.
இதை அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவிக்கும்போது
கேட்டுக் கொண்டிருந்த அஷ்அஸ் இப்னு கைஸ்(ரலி)
கூறலானார்கள்:
அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! என் விவகாரத்தில்தான் இதை
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். எனக்கும் ஒரு யூதருக்கும் இடையே ஒரு நிலம்
தொடர்பான தகராறு இருந்து வந்தது. அந்த யூதர் என் உரிமையை மறுத்து விடவே நான்
நபி(ஸல்) அவர்களிடம் வழக்கைக் கொண்டு சென்றேன். இறைத்தூதர்(ஸல்), 'உன்னிடம் (உன் வாதத்திற்கான) ஆதாரம் ஏதும் இருக்கிறதா?' என்று கேட்டார்கள். நான், 'இல்லை' என்றேன். நபி(ஸல்) அவர்கள்
யூதரைப் பார்த்து, '(அப்படியென்றால் நிலம் என்னுடையது தான். அதில் இந்த
முஸ்லிமுக்கு எந்த உரிமையும் இல்லை' என்று) சத்தியம்
செய்' என்று கூறினார்கள்.
நான், 'இறைத்தூதர் அவர்களே! அவ்வாறென்றால் அந்த யூதன் (பொய்)
சத்தியம் செய்து என் சொத்தை அபகரித்துச் சென்று விடுவானே!' என்று கூறினேன்.
(அப்போதுதான் நபி(ஸல்) அவர்கள் இதைக் கூறினார்கள்.) உடனே, 'அல்லாஹ்வுடன் செய்த உடன்படிக்கையையும் தம்
சத்தியங்களையும் அற்பவிலைக்கு விற்றுவிடுகிறவர்களுக்கு மறுமையில் எந்த
நற்பேறுமில்லை. இறுதித் தீர்ப்பு நாளில் அல்லாஹ் அவர்களுடன் பேசவும் மாட்டான்; அவர்களைப்
பார்க்கவும் மாட்டான்; அவர்களைத்
தூய்மைப்படுத்தவும் மாட்டான். மாறாக, அவர்களுக்குத்
துன்புறுத்தும் தண்டனைதான் இருக்கிறது' (திருக்குர்ஆன் 03:77) என்னும் திருக்குர்ஆன் வசனத்தை அல்லாஹ் அருளினான்.
F 9.சில நலவுகளை கவனத்தில் கொண்டு அவர்களுடன் கடைபிடிக்க
வேண்டிய நியாயமான நடவடிக்கைகளை கைவிடுவது.
عن جابر بن عبد الله رضي الله
عنهما، قال: كنا في غزاة - قال سفيان: مرة في جيش - فكسع رجل من المهاجرين، رجلا
من الأنصار، فقال الأنصاري: يا للأنصار، وقال المهاجري: يا للمهاجرين، فسمع ذلك
رسول الله صلى الله عليه وسلم فقال: «ما بال دعوى الجاهلية» قالوا: يا رسول الله،
كسع رجل من المهاجرين رجلا من الأنصار، فقال: «دعوها فإنها منتنة» فسمع بذلك عبد
الله بن أبي، فقال: فعلوها، أما والله لئن رجعنا إلى المدينة ليخرجن الأعز منها
الأذل، فبلغ النبي صلى الله عليه وسلم فقام عمر فقال: يا رسول الله: دعني أضرب عنق
هذا المنافق، فقال النبي صلى الله عليه وسلم: «دعه، لا يتحدث الناس أن محمدا يقتل
أصحابه» وكانت الأنصار أكثر من المهاجرين حين قدموا المدينة، ثم إن المهاجرين
كثروا بعد، قال سفيان: فحفظته من عمرو، قال عمرو: سمعت جابرا: كنا مع النبي صلى
الله عليه وسلم. خ : 4905
புகாரி ஹதீஸ் 4905 ஜாபிர் இப்னு
அப்தில்லாஹ்(ரலி) அறிவித்தார்.நாங்கள் 'ஒரு போரில்' அல்லது 'ஒரு படையில்' இருந்து
கொண்டிருந்தோம். முஹாஜிர்களில் ஒருவர் அன்சாரிகளில் ஒருவரைப் பிட்டத்தில்
அடித்துவிட்டார். 4அப்போது (அடி
வாங்கிய) அன்சாரி 'அன்சாரிகளே!
(உதவுங்கள்.)' என்று கூறினார்.
அந்த முஹாஜிர் 'முஹாஜிர்களே!
உதவுங்கள்!' என்று
கூறினார்.இந்தப் பேச்சை இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் செவியேற்று, 'இது என்ன அறியாமைக் காலக் கூப்பாடு?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு மக்கள், இறைத்தூதர் அவர்களே!
முஹாஜிர்களில் ஒருவர் அன்சாரிகளில் ஒருவரைப் பிட்டத்தில் அடித்துவிட்டார்' என்று கூறினர்.
அப்போது நபி(ஸல்) அவர்கள், 'இத்தகைய கூப்பாடுகளைக் கைவிடுங்கள். (குலமோதல்களைத்
தூண்டுகின்ற) இவை நாற்றம் பிடித்தவை' என்று
கூறினார்கள்.அப்போது (நயவஞ்சகர்களின் தலைவன்) அப்துல்லாஹ் இப்னு உபை இதைக்
கேட்டுவிட்டு 'இப்படியா அவர்கள்
செய்துவிட்டார்கள்? அல்லாஹ்வின்
மீதாணையாக! நாங்கள் மதீனாவிற்குத் திரும்பிச் சென்றால், (எங்கள் இனத்தாரான) கண்ணியவான்கள் இழிந்தோ(ராகிய
முஹாஜி)ர்களை அங்கிருந்து வெளியேற்றிவிடுவர்' என்று
(அன்சாரிகளுக்குப் பரிந்துகொண்டு) கூறினான். நபி(ஸல்) அவர்களுக்கு இந்தக் தகவல்
எட்டியது. மேலும், (தகவலறிந்த) உமர்(ரலி) எழுந்து, 'என்னை விடுங்கள் இறைத்தூதர் அவர்களே! இந்த
நயவஞ்சகனின் கழுத்தை வெட்டிவிடுகிறேன்' என்று கூறினார்கள்.
அதற்கு நபி(ஸல்) அவர்கள், 'அவரைவிட்டு விடுங்கள். முஹம்மது தம் தோழர்களையே கொலை
செய்கிறார் என்று மக்கள் பேசிவிடக் கூடாது' என்று கூறினார்கள்.
மக்காவாசிக(ளான முஹாஜிர்க)ள் மதீனாவிற்கு வந்தபோது அங்கு அன்சாரிகளே (முஹாஜிர்களை
விட) அதிகமாக இருந்தார்கள். பின்னர் (முஹாஜிாகள்) அன்சாரிகளை விட அதிகமானார்கள்.
ஆகவே மற்றவர்களுக்கு எவ்வித நன்மையையும் செய்யாமல்
அவர்களை நம்மால் கவர முடியாது. எனவே அவர்களுக்கு குறுகிய கால மற்றும் நீண்ட கால
உதவிகளை வழங்கி அவர்களின் நன்மதிப்பினைப் பெற்று அவர்கள் நம்பக்கம் ஈர்க்க
வேண்டும். பின்னர் அதிகாரத்திற்கு வரவேண்டும். பின்னர் நம்மவர்களுக்கும்
மற்றவர்களுக்கும் நன்மைகளை செய்து அனைவரின் உரிமைகளையும் பாதுகாத்து, அனைவரும் நல்வாழ்வு
வாழ முயற்சிக்க வேண்டும் .
அததகைய பெரும் பாக்கியமான சூழலை வெகு விரைவில்
அல்லாஹ் உருவாக்குவனாக.
