ஒப்பற்ற தலைவரின் நிகரில்லா முன்மாதிரி.
**********************************
உலகில் கியாமத் வரை வரக்கூடிய மனிதர்கள் எல்லோருமே தான் பிறந்தது முதல் இறக்கும் வரை செய்யக்கூடிய
ஒவ்வொரு சொல் / செயலுக்கும் இலக்கணம் வகுத்து அதனை எவ்வாறு செய்தால் உலக
வாழ்க்கையும் மறுமையும் சீராகவும் சிறப்பாகவும் செம்மையாகவும்
அமையும் என்பதை நமக்கு எல்லாத்துறையிலும் அழகிய முன்மாதிரி வழங்கியுள்ளார்கள்
நபிகள் நாயகம் முஹம்மத் (ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள்.
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِىْ رَسُوْلِ اللّٰهِ
اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَنْ كَانَ يَرْجُوا اللّٰهَ وَالْيَوْمَ الْاٰخِرَ وَذَكَرَ
اللّٰهَ كَثِيْرًا
எவர்கள் அல்லாஹ்வையும், இறுதி நாளையும் உறுதியாக நம்புகிறார்களோ அவர்கள் பின்பற்றி நடக்கவேண்டிய அழகான
உதாரணம் நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் தூதரிடமே இருக்கின்றது. அவர்கள் (அவரைப் பின்பற்றி
நடந்து) அல்லாஹ்வை அதிகமாக நினைவு செய்துகொண்டிருப்பார்கள்.
(அல்குர்ஆன் : 33:21)
1 . சிறுபான்மையாக
இருந்தாலும் நீதியே.
يٰۤـاَيُّهَا الَّذِيْنَ اٰمَنُوْا كُوْنُوْا
قَوَّامِيْنَ بِالْقِسْطِ شُهَدَآءَ لِلّٰهِ وَلَوْ عَلٰٓى اَنْفُسِكُمْ اَوِ
الْوَالِدَيْنِ وَالْاَقْرَبِيْنَ اِنْ يَّكُنْ غَنِيًّا اَوْ فَقِيْرًا
فَاللّٰهُ اَوْلٰى بِهِمَا فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوٰٓى اَنْ تَعْدِلُوْا
وَاِنْ تَلْوٗۤا اَوْ تُعْرِضُوْا فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُوْنَ
خَبِيْرًا
நம்பிக்கையாளர்களே! நீங்கள் நீதத்தின் மீதே
உறுதியாக நிலைத்திருங்கள். (நீங்கள் சாட்சி கூறினால் அது) உங்களுக்கோ, உங்கள் தாய், தந்தைக்கோ அல்லது உங்கள் உறவினர்களுக்கோ
பாதகமாக இருந்தபோதிலும் அல்லாஹ்வுக்காக (உண்மையையே) சாட்சி கூறுபவர்களாக இருங்கள்.
(நீங்கள் யாருக்காக சாட்சி கூறுகிறீர்களோ) அவர் பணக்காரராயினும் ஏழையாயினும்
(உண்மையையே கூறுங்கள். ஏனென்றால்) அல்லாஹ் அவ்விருவருக்குமே (உதவி செய்ய) மிகத்
தகுதியானவன். ஆகவே, நீங்கள் (உங்கள்) ஆசை (அபிலாஷை)களைப்
பின்பற்றி வரம்பு மீறாதீர்கள்! (பரிவு அல்லது குரோதத்தை முன்னிட்டு) நீங்கள் தவறாக
(சாட்சி) கூறினாலும் அல்லது (சாட்சி) கூற மறுத்தாலும் நிச்சயமாக அல்லாஹ் உங்களுடைய
(இத்தவறான) செயலை நன்கறிந்து கொள்வான்.
(அல்குர்ஆன் : 4:135)
عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ وَائِلٍ عَنْ أَبِيهِ
قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ مِنْ حَضْرَمَوْتَ وَرَجُلٌ مِنْ كِنْدَةَ إِلَى النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ الْحَضْرَمِيُّ: يَا رَسُولَ اللَّهِ
إِنَّ هَذَا غَلَبَنِي عَلَى أَرْضٍ لِي فَقَالَ الْكِنْدِيُّ: هِيَ أَرْضِي وَفِي
يَدِي لَيْسَ لَهُ فِيهَا حَقٌّ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ لِلْحَضْرَمِيِّ: «أَلَكَ بَيِّنَةٌ؟» قَالَ: لَا قَالَ: «فَلَكَ
يَمِينُهُ» قَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ الرَّجُلَ فَاجِرٌ لَا يُبَالِي
عَلَى مَا حَلَفَ عَلَيْهِ وَلَيْسَ يَتَوَرَّعُ منْ شيءٍ قَالَ: «ليسَ لكَ مِنْهُ
إِلَّا ذَلِكَ» . فَانْطَلَقَ لِيَحْلِفَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمَّا أَدْبَرَ: «لَئِنْ حَلَفَ عَلَى مَالِهِ
لِيَأْكُلَهُ ظُلْمًا لَيَلْقَيَنَّ اللَّهَ وَهُوَ عَنهُ معرض» . رَوَاهُ مُسلم
223. வாயில் பின்
ஹுஜ்ர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:
நபி (ஸல்) அவர்களிடம் (யமன் நாட்டிலுள்ள)
"ஹள்ர மவ்த்" எனும் இடத்தைச் சேர்ந்த மனிதர் ஒருவரும்
"கிந்தா" எனும் குலத்தைச் சேர்ந்த இன்னொரு மனிதரும் வந்தனர். அப்போது
ஹள்ர மவ்த்தைச் சேர்ந்த அந்த மனிதர், "அல்லாஹ்வின்
தூதரே! என் தந்தைக்குச் சொந்தமான நிலத்தை இவர் ஆக்கிரமித்துவிட்டார்" என்று
கூறினார். அதற்கு கிந்தா குலத்தைத் சேர்ந்த அந்த மனிதர், "அது என் கைவசமுள்ள என்னுடைய நிலம்; அதில் நான்
விவசாயம் செய்துவருகிறேன்; அதில் இவருக்கு எந்த உரிமையும்
கிடையாது" என்று கூறினார்.
அப்போது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள்
ஹள்ர மவ்த்தைச் சேர்ந்த அந்த மனிதரிடம், "(உமது வாதத்தை நிரூபிப்பதற்கு) உம்மிடம் ஆதாரம் ஏதும் உண்டா?" என்று கேட்டார்கள். அவர் "இல்லை" என்று பதிலளித்தார். அல்லாஹ்வின்
தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "அப்படியென்றால் இவர் சத்தியம் செய்வதுதான்
உமக்கு (வழி)" என்று கூறினார்கள். உடனே ஹள்ர மவ்த்தைச் சேர்ந்த அந்த மனிதர்
"அவர் (துணிந்து பொய் சொல்லும்) பொல்லாத மனிதர். தாம் எதற்குச் சத்தியம்
செய்கிறோம் என்பதைப் பற்றி அவர் கவலைப்படமாட்டார். எந்த விவகாரத்திலும் அவர்
நேர்மையைப் பற்றி யோசிப்பவரில்லை" என்று சொன்னார்.
அதற்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "இதைத் தவிர உமக்கு வேறு வழி கிடையாது" என்று கூறினார்கள். உடனே
(பிரதிவாதியான) அந்த (கிந்தா குலத்து) மனிதர் சத்தியம் செய்வதற்காக (குறிப்பிட்ட
இடத்திற்கு)ச் சென்றபோது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், "இவருடைய செல்வத்தை உண்பதற்காக அநியாயமாக அவர் பொய்ச் சத்தியம் செய்தால், அல்லாஹ் அவரைப் புறக்கணிக்கும் நிலையிலேயே (மறுமையில்) அவனை அவர்
சந்திப்பார்" என்று கூறினார்கள்.
இந்த ஹதீஸ் நான்கு அறிவிப்பாளர்தொடர்களில்
வந்துள்ளது.
(ஸஹீஹ் முஸ்லிம்
அத்தியாயம் : 1. இறைநம்பிக்கை.
மேலும் அபூ தாவூத் 3245)
@@@@@@@
2 . பரந்து பட்ட ராஜ்யத்தின் அதிபதியாக இருந்து எளிமையாக வாழ்ந்தார்கள்.
நாட்டு மக்களையும் விவசாயிகளையும் பரிதாபமான
நிலையில் கோமணத்துடன் நடுரோட்டில் நிற்பதையும். தலைவர்கள் சொகுசாக சுற்றி திரியக்
கூடிய நிலையும் நாம் அறிந்ததே.
ஆனால் எங்களுடைய தலைவர் தான் எளிமையான
முறையில் வாழ்ந்தார்கள் தான் படுப்பதற்கு கூட ஒரு மெத்தை இல்லாமல் சாதாரண ஓலைப்
பாயில் படுத்தார்கள்.
2069 - عَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللَّهُ
عَنْهُ ، أَنَّهُ مَشَى إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ بِخُبْزِ شَعِيرٍ وَإِهَالَةٍ سَنِخَةٍ ، وَلَقَدْ رَهَنَ النَّبِيُّ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، دِرْعًا لَهُ بِالْمَدِينَةِ عِنْدَ
يَهُودِيٍّ ، وَأَخَذَ مِنْهُ شَعِيرًا لِأَهْلِهِ ، وَلَقَدْ سَمِعْتُهُ يَقُولُ
: مَا أَمْسَى عِنْدَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَاعُ ،
بُرٍّ وَلَا صَاعُ حَبٍّ ، وَإِنَّ عِنْدَهُ لَتِسْعَ نِسْوَةٍ
.
2069. அனஸ்(ரலி)
அறிவித்தார்.
நான் நபி(ஸல்) அவர்களிடம் தீட்டப்படாத
கோதுமையில் தயாரிக்கப்பட்ட ரொட்டியையும் வாசனை நீங்கிய உருக்கப்பட்ட கொழுப்பையும்
கொண்டு சென்றேன்.
நபி(ஸல்) அவர்கள் தங்களின் போர் கவசத்தை
மதீனாவில் உள்ள ஒரு யூதரிடம் அடமானமாக வைத்து அவரிடமிருந்து தம்
குடும்பத்தினருக்காகத் தீட்டப்படாத கோதுமையை வாங்கியிருந்தார்கள். அந்த யூதன்
சொன்னான் '(முஹம்மத்-)அவரிடத்தில் ஒன்பது மனைவியர்
இருக்கும் நிலையில் கூட.'முஹம்மதின் குடும்பத்தினரிடம் தீட்டிய
கோதுமையில் ஒரு ஸாவு, பிற தானியத்தில் ஒரு ஸாவு இருந்ததில்லை.' என்று(சொன்னான்).
ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 34. வியாபாரம்... ( ஸாவு - صاع
= குறிப்பிட்ட கொள்ளளவு கொண்ட படி)
புகாரி 468. இப்னு
அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
உமர்(ரலி) அவர்கள் நபி ஸல் அவர்களுடன் நடந்த
ஒரு நிகழ்ச்சி முழுவதையும் )எனக்கு) கூறலானார்கள்....
وعن عمر قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَإِذَا هُوَ مُضْطَجِعٌ عَلَى رِمَالِ حَصِيرٍ
لَيْسَ بَيْنَهُ وَبَيْنَهُ فِرَاشٌ قَدْ أَثَّرَ الرِّمَالُ بِجَنْبِهِ
مُتَّكِئًا عَلَى وِسَادَةٍ مِنْ أَدَمٍ حَشْوُهَا لِيفٌ. قُلْتُ: يَا رَسُولَ
اللَّهِ: ادْعُ اللَّهَ فَلْيُوَسِّعْ عَلَى أُمَّتِكَ فَإِنَّ فَارِسَ وَالرُّومَ
قَدْ وُسِّعَ عَلَيْهِمْ وَهُمْ لَا يَعْبُدُونَ اللَّهَ. فَقَالَ: «أَوَ فِي
هَذَا أَنْتَ يَا ابْنَ الْخطاب؟ أُولئكَ قوم عجلت لَهُم طيبتاتهم فِي الْحَيَاةِ
الدُّنْيَا» . وَفِي رِوَايَةٍ: «أَمَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ لَهُمُ الدُّنْيَا
وَلَنَا الْآخِرَةُ؟» (مُتَّفَقٌ عَلَيْهِ)
நான் நபி(ஸல்) அவர்களின் அறைக்குள்
நுழைந்தேன். அப்போது அவர்கள் ஓர் ஈச்சம் பாயில் படுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
அவர்களுக்கம் அந்தப் பாய்க்குமிடையே மெத்தை எதுவும் இருக்கவில்லை. எனவே, அவர்களின் விலாவில் அந்த ஈச்சம் பாய் அடையாளம் பதித்திருந்தது. அவர்கள் ஈச்ச நார்கள்
அடைத்த தோல் தலையணை ஒன்றின் மீது சாய்ந்து அமர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
அவர்களுக்கு நான் சலாம் கூறினேன். பிறகு நான் நின்று கொண்டே, 'தங்கள் மனைவிமார்களை தாங்கள் தலாக் (விவாகரத்து) செய்து விட்டீர்களா?' என்று கேட்டேன். அவர்கள் தங்களின் பார்வையை என் பக்கம் உயர்த்தி, 'இல்லை' என்று கூறினார்கள். பிறகு, நான் நின்று கொண்டே (அவர்களின் கோபத்தைக் குறைத்து) அவர்களை சகஜ நிலைக்குக்
கொண்டுவர விரும்பி, பின்வருமாறு சொல்லத் தொடங்கினேன்: இறைத்தூதர்
அவர்களே! நான் சொல்வதைக் கொஞ்சம் கேளுங்கள். குறைஷிகளான நாங்கள் பெண்களை எங்கள்
அதிகாரத்திற்குள் வைத்திருந்தோம். பெண்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் ஒரு கூட்டத்தாரிடம்
(மதீனா வாசிகளிடம்) நாங்கள் வந்தபோது... (எங்கள் பெண்களும் அவர்களைப் பார்த்துக்
கற்றுக் கொண்டு எங்களிடம் எதிர்த்துப் பேசத் தொடங்கினர்)... என்று தொடங்கி, (முன்பு இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அவர்களிடம் என் மனைவி பற்றிச் சொன்னவை)
எல்லாவற்றையும் கூறினேன். (அதைக் கேட்டு) நபி(ஸல்) அவர்கள்
புன்னகைத்தார்கள்......பிறகு,
நான் அவர்களின்
அறையை என் பார்வையை உயர்த்தி நோட்டமிட்டேன். அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! கண்ணைக்
கவருகிற பொருள் எதையும் நான் அதில் காணவில்லை; மூன்றே மூன்று
(பதனிடப்படாத) தோல்களைத் தவிர அப்போது நான், 'தங்கள்
சமுதாயத்தினருக்கு உலகச் செல்வங்களை தாராளமாக வழங்கும்படி தாங்கள் அல்லாஹ்விடம்
பிரார்த்தியுங்கள். ஏனெனில்,
பாரசீகர்களுக்கும்
உரோமர்களுக்கும் - அவர்கள் அல்லாஹ்வை வணங்காதவர்களாக இருந்தும் (உலகச் செல்வங்கள்)
தாரளமாக வழங்கப்பட்டிருக்கின்றனவே' என்று கூறினேன்.
நபி(ஸல்) அவர்கள் (தலையணை மீது) சாய்ந்து உட்கார்ந்து, 'கத்தாபின் மகனே! நீங்கள் சந்தேகத்தில் இருக்கிறீர்களா? அவர்கள், தம் (நற் செயல்களுக்கான) பிரதிபலன்கள்
எல்லாம் இந்த உலக வாழ்விலேயே (மறுமை வாழ்வுக்கு) முன்னதாகக்
கொடுக்கப்பட்டுவிட்டார்கள்' என்று கூறினார்கள். உடனே நான், 'இறைத்தூதர் அவர்களே! (அவரசப்பட்டு இப்படிக் கேட்டதற்காக) எனக்காகப்
பாவமன்னிப்புக் கோரிப் பிரார்தியுங்கள்' என்று கூறினேன்.
ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 46. அநீதிகளும் அபகரித்தலும்.
@@@@@@@
3 . பினாமி
சொத்துக்கள் ?
குடும்பத்தார் /அன்னியர்களின் பெயரில்
பினாமியாக சொத்துகளை குவிக்கும் தலைவர்களை நாம் பார்க்கின்றோம்.
சொத்து என்று சொல்லும் அளவுக்கு ஒன்றுமே
சேர்க்கவில்லை.
சொத்தில் பங்கு கேட்டு குடும்பத்தார்கள்
பிற்காலத்தில் வழக்கு கொண்டு வந்தபோதும் அது மறுக்கப்பட்டது.
حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِيٍّ ، حَدَّثَنَا
يَحْيَى ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ ، قَالَ : حَدَّثَنِي أَبُو إِسْحَاقَ ، قَالَ :
سَمِعْتُ عَمْرَو بْنَ الْحَارِثِ ، قَالَ : مَا تَرَكَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَّا بَغْلَتَهُ الْبَيْضَاءَ ، وَسِلَاحَهُ ، وَأَرْضًا
تَرَكَهَا صَدَقَة.ً
2873. அம்ர் இப்னு
ஹாரிஸ்(ரலி) கூறினார்.
நபி(ஸல்) அவர்கள் (தம் மரணத்தின் போது) தம்
வெள்ளை நிறக் கோவேறுக் கழுதையையும், தம்
ஆயுதத்தையும், தருமமாகவிட்டுச் சென்ற ஒரு நிலத்தையும் தவிர
வேறெதையும்விட்டுச் செல்லவில்லை.
ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 56. அறப்போரும் அதன் வழிமுறைகளும்
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ ،
حَدَّثَنَا هِشَامٌ ، أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ ، عَنْ الزُّهْرِيِّ ، عَنْ عُرْوَةَ ،
عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ ، وَالْعَبَّاسَ عَلَيْهِمَا
السَّلَام أَتَيَا أَبَا بَكْرٍ يَلْتَمِسَانِ مِيرَاثَهُمَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، وَهُمَا حِينَئِذٍ يَطْلُبَانِ أَرْضَيْهِمَا
مِنْ فَدَكَ ، وَسَهْمَهُمَا مِنْ خَيْبَرَ .
6725. ஆயிஷா(ரலி) அறிவித்தார்.
(நபி(ஸல்)
அவர்களின் காலத்திற்குப் பின்) ஃபாத்திமா(ரலி) அவர்களும் அப்பாஸ்(ரலி) அவர்களும்
(கலீஃபா) அபூ பக்ர்(ரலி) அவர்களிடம் சென்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடமிருந்து
தங்களுக்குச் சேர வேண்டிய சொத்தைக் கேட்டனர். அப்போது அவர்களிருவரும் 'ஃபதக்' பகுதியிலிருந்து தம் நிலத்தையும் கைபரில்
தமக்குக் கிடைத்த பங்கையுமே அவ்வாறு கோரினர்.7
ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 86. குற்றவியல் தண்டனைகள்
فَقَالَ لَهُمَا أَبُو بَكْرٍ : سَمِعْتُ
رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، يَقُولُ : لَا
نُورَثُ مَا تَرَكْنَا صَدَقَةٌ ، إِنَّمَا يَأْكُلُ آلُ مُحَمَّدٍ مِنْ هَذَا
الْمَالِ ، قَالَ أَبُو بَكْرٍ : وَاللَّهِ لَا أَدَعُ أَمْرًا
رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَصْنَعُهُ فِيهِ
إِلَّا صَنَعْتُهُ ، قَالَ : فَهَجَرَتْهُ فَاطِمَةُ فَلَمْ تُكَلِّمْهُ حَتَّى
مَاتَتْ
6726. அவர்கள்
இருவரிடமும் அபூ பக்ர்(ரலி) அறிவித்தார்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள், '(இறைத்தூதர்களாகிய) எங்களுக்கு எவரும் (சொத்தில்) வாரிசாவதில்லை.
நாங்கள்விட்டுச் செல்பவையெல்லாம் தர்மம் செய்யப்பட வேண்டியவையாகும்.
இச்செல்வத்திலிருந்து தான் முஹம்மதின் குடும்பத்தினர் உண்பார்கள் என்று சொல்லக்
கேட்டுள்ளேன்' என்று கூறிவிட்டு, 'அல்லாஹ்வின் மீதாணையாக! இச்செல்வத்தின் விஷயத்தில் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள்
எவ்வாறு செயல்படக் கண்டேனோ அதில் எதையும் கைவிடாமல் நானும் அவ்வாறே செயல்படுவேன்' என்று பதிலளித்தார்கள். இதனால் கோபித்துக் கொண்டு ஃபாத்திமா(ரலி) அவர்கள் அபூ
பக்ர்(ரலி) அவர்களிடம் தாம் இறக்கும் வரை பேசவில்லை.
( இந்த ஹதீஸூக்கு
விளக்கம் தரும் முஹத்திஸீன்கள் மன வருத்தப் பட்டார்கள் அவ்வளவே தவிர பேசவில்லை
என்பது ராவிகளின் விளக்கம் உண்மையில் அதற்கான விளக்கம் "சொத்தை கேட்டு
அவர்களிடம் செல்லவில்லை" என்பதே...)
ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 86. குற்றவியல் தண்டனைகள்
@@@@@@@
4 . தொண்டர்களுக்கு
பகிர்ந்து கொடுத்து உண்டார்கள்.
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ ، عَنْ مَالِكٍ ، عَنْ
إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي طَلْحَةَ ، أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ
مَالِكٍ ، قَالَ : قَالَ أَبُو طَلْحَةَ لِأُمِّ سُلَيْمٍ : لَقَدْ سَمِعْتُ
صَوْتَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ضَعِيفًا أَعْرِفُ
فِيهِ الْجُوعَ ، فَهَلْ عِنْدَكِ مِنْ شَيْءٍ ؟ فَقَالَتْ : نَعَمْ ،
فَأَخْرَجَتْ أَقْرَاصًا مِنْ شَعِيرٍ ، ثُمَّ أَخَذَتْ خِمَارًا لَهَا فَلَفَّتِ
الْخُبْزَ بِبَعْضِهِ ، ثُمَّ أَرْسَلَتْنِي إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَذَهَبْتُ فَوَجَدْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي الْمَسْجِدِ وَمَعَهُ النَّاسُ ، فَقُمْتُ عَلَيْهِمْ ،
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ :
أَرْسَلَكَ أَبُو طَلْحَةَ ؟ ، فَقُلْتُ : نَعَمْ ، فَقَالَ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِمَنْ مَعَهُ :
قُومُوا ، فَانْطَلَقُوا وَانْطَلَقْتُ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ ، حَتَّى
جِئْتُ أَبَا طَلْحَةَ فَأَخْبَرْتُهُ ، فَقَالَ أَبُو طَلْحَةَ : يَا أُمَّ
سُلَيْمٍ قَدْ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
وَالنَّاسُ ، وَلَيْسَ عِنْدَنَا مِنَ الطَّعَامِ مَا نُطْعِمُهُمْ ، فَقَالَتْ :
اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ ، فَانْطَلَقَ أَبُو طَلْحَةَ حَتَّى لَقِيَ رَسُولَ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَأَقْبَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَبُو طَلْحَةَ حَتَّى دَخَلَا ، فَقَالَ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : هَلُمِّي يَا أُمَّ
سُلَيْمٍ مَا عِنْدَكِ ؟ ، فَأَتَتْ بِذَلِكَ الْخُبْزِ ، قَالَ :
فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِذَلِكَ الْخُبْزِ
فَفُتَّ ، وَعَصَرَتْ أُمُّ سُلَيْمٍ عُكَّةً لَهَا فَأَدَمَتْهُ ، ثُمَّ قَالَ
فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ
يَقُولَ ، ثُمَّ قَالَ : ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ ، فَأَذِنَ
لَهُمْ ، فَأَكَلُوا حَتَّى شَبِعُوا ، ثُمَّ خَرَجُوا ، ثُمَّ قَالَ :
ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ ، فَأَذِنَ لَهُمْ ، فَأَكَلُوا حَتَّى
شَبِعُوا ، ثُمَّ خَرَجُوا ، ثُمَّ قَالَ : ائْذَنْ لِعَشَرَةٍ
، فَأَكَلَ الْقَوْمُ كُلُّهُمْ وَشَبِعُوا ، وَالْقَوْمُ سَبْعُونَ ، أَوْ
ثَمَانُونَ رَجُلًا .
6688. அனஸ் இப்னு
மாலிக்(ரலி) அறிவித்தார்.
அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்கள் (தம் துணைவியார்)
உம்மு சுலைம்(ரலி) அவர்களிடம்,
'நான் இறைத்தூதர்(ஸல்)
அவர்களின் குரலை பலவீனமானதாகக் கேட்டேன். அதில் நான் (அவர்களுக்கிருக்கும்)
பசியையைப் புரிந்து கொண்டேன். உன்னிடம் (உணவு) ஏதாவது இருக்கிறதா?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு உம்மு சுலைம்(ரலி) அவர்கள், 'ஆம் (இருக்கிறது)' என்று கூறிவிட்டு, வாற்கோதுமை ரொட்டித் துண்டுகள் சிலவற்றை எடுத்தார்கள். பிறகு அவர்கள் தங்களின்
முகத்திரை ஒன்றை எடுத்து அதன் ஒரு பகுதியில் அந்த ரொட்டியைச் சுருட்டி (என்னிடம்
கொடுத்து) என்னை இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம் அனுப்பி வைத்தார்கள். நான்
(அதையெடுத்துக் கொண்டு) சென்றேன். இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களைப் பள்ளிவாசலில்
கண்டேன். அன்னாருடன் மக்களும் இருந்தனர். நான் அவர்களுக்கு முன் நின்றேன். அப்போது
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள், 'உன்னை அபூ தல்ஹா அனுப்பினாரா?' என்று கேட்டார்கள். அதற்கு நான், 'ஆம்' என்றேன். இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் தம்முடனிருந்தவர்களிடம், 'எழுந்திருங்கள்!' என்றார்கள். மக்கள் (எழுந்து) நடந்தார்கள்.
நான் அவர்களுக்கு முன்னால் நடந்தேன்.
இறுதியில் அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்களிடம் வந்து
(நபி(ஸல்) அவர்கள் தம் தோழர்களுடன் வந்து கொண்டிருக்கும்) விவரத்தைத்
தெரிவித்தேன். உடனே அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்கள் (என் தாயாரிடம்) 'உம்மு சுலைமே! இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களும் மக்களும் வந்திருக்கிறார்கள். ஆனால், அவர்களுக்கு வேண்டிய உணவு நம்மிடம் இல்லையே!' என்றார்கள்.
உம்மு சுலைம்(ரலி) அவர்கள் 'அல்லாஹ்வும் அவனுடைய தூதருமே அறிந்தவர்கள்' என்று கூறினார்கள். உடனே அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்கள் (தாமே நபி(ஸல்) அவர்களை முன்
சென்று வரவேற்பதற்காக) நடந்து சென்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களைச் சந்தித்தார்கள்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் தம்முடன் அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்கள் இருக்க வீட்டுக்குள்
நுழைந்தார்கள். பிறகு 'உம்மு சுலைமே! உம்மிடம் இருப்பதைக் கொண்டு
வா!' என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் சொன்னார்கள்.
உடனே உம்மு சுலைம்(ரலி) அவர்கள் அந்த ரொட்டியைக் கொண்டு வந்தார்கள்.
இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் (அதைத் துண்டு துண்டாகப் பிய்க்கும்படி) உத்தரவிட, அவ்வாறே அது பிய்க்கப்பட்டது. உம்மு சுலைம்(ரலி) அவர்கள், தம்மிடமிருந்த தோல் பையிலிருந்து வெண்ணெய் எடுத்துப் பிழிந்து அதை
உருக்கினார்கள். பிறகு இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் இறைவன் நாடிய (பிஸ்மில்லாஹ்
மற்றும் இதர பிரார்த்தனை வரிகள் சில)வற்றைச் சொன்னார்கள்.
பிறகு, 'பத்துப்
பேருக்கு (உள்ளேவர) அனுமதியளியுங்கள்' என்று (அபூ
தல்ஹா(ரலி) அவர்களிடம்) சொன்னார்கள். அவ்வாறே அவர்களுக்கு அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்கள்
அனுமதியளித்தார்கள். பிறகு அவர்கள் வயிறு நிரம்பும் வரை உண்டுவிட்டு
வெளியேறினார்கள். பிறகு 'பத்துப் பேருக்கு (உள்ளே வர)
அனுமதியளியுங்கள்' என்று கூறினார்கள். அவ்வாறே அபூ தல்ஹா(ரலி)
அவர்கள் அனுமதியளித்தார்கள். அவர்களும் வயிறு நிரம்ப உண்டுவிட்டு வெளியேறினார்கள்.
பின்னர், இன்னும் பத்துப் பேருக்கு அனுமதியளியுங்கள்
என்றார்கள். அபூ தல்ஹா(ரலி) அவர்களும் அனுமதியளித்தார்கள். (இவ்வாறு வந்திருந்த)
மக்கள் அனைவரும் வயிறு நிரம்பும் வரை உண்டார்கள். அப்படி உண்ட மக்கள் எழுபது அல்லது
என்பது பேர் ஆவர். (86 ஸஹீஹ் புகாரி அத்தியாயம் : 83. சத்தியங்களும் நேர்த்திக்கடன்களும்.)
@@@@@@@
5 . தன் மகள்
பாத்திமா (ரலி) உதவி கேட்டு வந்தும் கூட உதவிடாமல் அதனை மக்களுக்காக
ஒதுக்கினார்கள்.
حَدَّثَنَا بَدَلُ بْنُ الْمُحَبَّرِ ،
أَخْبَرَنَا شُعْبَةُ ، قَالَ : أَخْبَرَنِي الْحَكَمُ ، قَالَ : سَمِعْتُ ابْنَ
أَبِي لَيْلَى ، حَدَّثَنَا عَلِيٌّ أَنَّ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَام
اشْتَكَتْ مَا تَلْقَى مِنَ الرَّحَى مِمَّا تَطْحَنُ فَبَلَغَهَا أَنّ رَسُولَ
اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : أُتِيَ بِسَبْيٍ فَأَتَتْهُ
تَسْأَلُهُ خَادِمًا فَلَمْ تُوَافِقْهُ فَذَكَرَتْ لِعَائِشَةَ فَجَاءَ
النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَذَكَرَتْ ذَلِكَ عَائِشَةُ لَهُ
فَأَتَانَا وَقَدْ دَخَلْنَا مَضَاجِعَنَا فَذَهَبْنَا لِنَقُومَ ، فَقَالَ :
عَلَى مَكَانِكُمَا حَتَّى وَجَدْتُ بَرْدَ قَدَمَيْهِ عَلَى صَدْرِي ،
فَقَالَ : أَلَا أَدُلُّكُمَا عَلَى خَيْرٍ مِمَّا سَأَلْتُمَاهُ إِذَا
أَخَذْتُمَا مَضَاجِعَكُمَا فَكَبِّرَا اللَّهَ أَرْبَعًا وَثَلَاثِينَ ،
وَاحْمَدَا ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ ، وَسَبِّحَا ثَلَاثًا وَثَلَاثِينَ ، فَإِنَّ
ذَلِكَ خَيْرٌ لَكُمَا مِمَّا سَأَلْتُمَاهُ .
3113. அலீ(ரலி)
அறிவித்தார்.
(என்
துணைவியாரான) 'பாத்திமா அவர்கள் மாவரைக்கும் திருகையினால்
தமக்கு ஏற்பட்ட வேதனையைக் குறித்து முறையிட்டார்கள். இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்களிடம்
சில போர்க் கைதிகள் கொண்டு வரப்பட்டிருக்கிறார்கள் (அவர்களை நபி(ஸல்) அவர்கள்
முஸ்லிம்களிடையே பங்கிடவிருக்கிறார்கள்) என்னும் செய்தி ஃபாத்திமா(ரலி)
அவர்களுக்கு எட்டியது. உடனே,
அவர்கள்
நபி(ஸல்) அவர்களிடம் (அந்தப் போர்க் கைதிகளிலிருந்து) ஒரு பணியாளை (தமக்குக்
கொடுக்கும்படி) கேட்கச் சென்றார்கள். ஆனால், நபி(ஸல்)
அவர்கள் வீட்டில் இல்லாததால் அவர்களை ஃபாத்திமா(ரலி) அவர்களால் அந்த நேரத்தில்
சந்திக்க முடியவில்லை. எனவே,
ஆயிஷா(ரலி)
அவர்களிடம் (தாம் வந்த காரணத்தைக்) கூறி(விட்டுத் திரும்பி)னார்கள். பின்னர், நபி(ஸல்) அவர்கள் வந்தவுடன் அவர்களுக்கு ஆயிஷா(ரலி) விஷயத்தைச் சொன்னார்கள்.
(விபரமறிந்த) நபி(ஸல்) அவர்கள் நாங்கள் படுக்கைக்குச் சென்றுவிட்ட பின்னால்
எங்களிடம் வருகை தந்தார்கள். அவர்களைக் கண்டவுடன் நாங்கள் எழுந்து நிற்க
முனைந்தோம். நபி(ஸல்) அவர்கள்,
'(எழுந்திருக்க
வேண்டாம்.) உங்கள் இடத்திலேயே இருவரும் இருங்கள்' என்று
கூறினார்கள். (பிறகு) நான் அவர்களின் பாதத்தின் குளிர்ச்சியை என் நெஞ்சின் மீது
உணர்ந்தேன். (அந்த அளவிற்கு எங்கள் அருகில் வந்து அமர்ந்தார்கள்.) பின்னர், 'நீங்கள் இருவரும் என்னிடம் கேட்டதை விடச் சிறந்த ஒன்றை உங்களுக்கு நான் அறிவிக்கட்டுமா? நீங்கள் படுக்கைக்குச் செல்லும்போது 'அல்லாஹு அக்பர்
- அல்லாஹ் பெரியவன்' என்று முப்பத்து நான்கு முறையும், 'அல்ஹம்து லில்லாஹ் - புகழனைத்தும் அல்லாஹ்விற்கே' என்று முப்பத்து மூன்று முறையும், 'சுப்ஹானல்லாஹ் -
அல்லாஹ் குறைகளிலிருந்து தூய்மையானவன்' என்று முப்பத்து
மூன்று முறையும் சொல்லுங்கள். ஏனெனில், அது நீங்கள்
இருவரும் என்னிடம் கேட்டதை விடச் சிறந்ததாகும்' என்றார்கள்.
(ஸஹீஹ் புகாரி
அத்தியாயம் : 57. குமுஸ்-ஐந்திலொரு பங்கு)
596 - ﺣﺪﺛﻨﺎ ﺳﻔﻴﺎﻥ، ﻋﻦ ﻋﻄﺎء ﺑﻦ اﻟﺴﺎﺋﺐ،
ﻋﻦ ﺃﺑﻴﻪ، ﻋﻦ ﻋﻠﻲ، ﻗﺎﻝ: ﻗﺎﻝ اﻟﻨﺒﻲ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ: " ﻻ ﺃﻋﻄﻴﻜﻢ ﻭﺃﺩﻉ ﺃﻫﻞ
اﻟﺼﻔﺔ ﺗﻠﻮﻯ ﺑﻄﻮﻧﻬﻢ ﻣﻦ اﻟﺠﻮﻉ " ﻭﻗﺎﻝ: ﻣﺮﺓ: " ﻻ ﺃﺧﺪﻣﻜﻤﺎ ﻭﺃﺩﻉ ﺃﻫﻞ اﻟﺼﻔﺔ
ﺗﻄﻮﻯ "
நான் (அடிமைகளை) உங்களுக்கு தரவே மாட்டேன்
ஏனென்றால் ஏழைகளான திண்ணைத் தோழர்கள் பசிப் பட்டினியால் அவர்களுடைய “வயறு”க்கள் ஒட்டிய நிலையில் அவர்களை விட்டு விட(வா.அது)
முடியாது . எனவே இதனை விட்டு இந்த பணத்தை அவர்களுக்குத் தான் செலவழிப்பேன் என்று
கூறினார்கள். (ஹதீஸ் முஸ்னத் அஹ்மத் 536 & பத்ஹுல்பாரி)
ஆக தன் மகளுக்கும் மருமகனுக்கும் உதவ மறுத்து
விட்டார்கள்.
@@@@@
6 . அடக்குமுறை
செய்யும் அரக்கர்களையும் அடக்கி வாசிக்க வைத்தார்கள் .
من مسلم.
35 - (1659) ﻭﺣﺪﺛﻨﺎ ﺃﺑﻮ ﻛﺮﻳﺐ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ
اﻟﻌﻼء، ﺣﺪﺛﻨﺎ ﺃﺑﻮ ﻣﻌﺎﻭﻳﺔ، ﺣﺪﺛﻨﺎ اﻷﻋﻤﺶ، ﻋﻦ ﺇﺑﺮاﻫﻴﻢ اﻟﺘﻴﻤﻲ، ﻋﻦ ﺃﺑﻴﻪ، ﻋﻦ ﺃﺑﻲ ﻣﺴﻌﻮﺩ
اﻷﻧﺼﺎﺭﻱ، ﻗﺎﻝ: ﻛﻨﺖ ﺃﺿﺮﺏ ﻏﻼﻣﺎ ﻟﻲ، ﻓﺴﻤﻌﺖ ﻣﻦ ﺧﻠﻔﻲ ﺻﻮﺗﺎ: «اﻋﻠﻢ، ﺃﺑﺎ ﻣﺴﻌﻮﺩ، ﻟﻠﻪ ﺃﻗﺪﺭ
ﻋﻠﻴﻚ ﻣﻨﻚ ﻋﻠﻴﻪ»، ﻓﺎﻟﺘﻔﺖ ﻓﺈﺫا ﻫﻮ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ، ﻓﻘﻠﺖ: ﻳﺎ ﺭﺳﻮﻝ
اﻟﻠﻪ، ﻫﻮ ﺣﺮ ﻟﻮﺟﻪ اﻟﻠﻪ، ﻓﻘﺎﻝ: «ﺃﻣﺎ ﻟﻮ ﻟﻢ ﺗﻔﻌﻞ ﻟﻠﻔﺤﺘﻚ اﻟﻨﺎﺭ»، ﺃﻭ «ﻟﻤﺴﺘﻚ اﻟﻨﺎﺭ»
3414. அபூமஸ்ஊத்
அல்அன்சாரீ (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது:
நான் (ஒரு முறை) என் அடிமையை அடித்துக்கொண்டிருந்தேன்.
அப்போது எனக்குப் பின்னாலிருந்து யாரோ,
«اﻋﻠﻢ، ﺃﺑﺎ ﻣﺴﻌﻮﺩ، ﻟﻠﻪ ﺃﻗﺪﺭ ﻋﻠﻴﻚ ﻣﻨﻚ
ﻋﻠﻴﻪ»، ﻓﺎﻟﺘﻔﺖ ﻓﺈﺫا ﻫﻮ ﺭﺳﻮﻝ اﻟﻠﻪ ﺻﻠﻰ اﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭﺳﻠﻢ،
"அபூ மஸ்ஊதே
நினைவிருக்கட்டும்! இவர்மீது உமக்கிருக்கும் அதிகாரத்தைவிடப் பன்மடங்கு அதிகாரம்
உம்மீது அல்லாஹ்வுக்கு இருக்கிறது" என்று கூறுவதை நான் செவியுற்றேன். நான்
திரும்பிப் பார்த்தேன். அங்கு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இருந்தார்கள். உடனே
நான், "அல்லாஹ்வின் தூதரே! அல்லாஹ்வின் உவப்புக்காக
(இவரை நான் விடுதலை செய்துவிட்டேன்) இவர் சுதந்திரமானவர்" என்று கூறினேன். அப்போது
அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள்,
"அறிந்துகொள்! நீ
இவ்வாறு செய்திருக்காவிட்டால் "நரகம் உம்மை எரித்திருக்கும்" அல்லது
"நரகம் உம்மைத் தீண்டியிருக்கும்" என்று கூறினார்கள்.
ஸஹீஹ் முஸ்லிம் அத்தியாயம் : 27. சத்தியங்கள்.
இவ்வாறாக ஒரு தனி மனித வாழ்வில் அவனும் அவன்
சார்ந்த சமூகமும் முழு உலகமும் சீர்பெறுவதற்கான எல்லா விடயங்களும் நபிகள்
பெருமானார் ஸல் அவர்களின் வாழ்வில் நமக்கு இருக்கிறது அதை பரிபூரணமாக எடுத்து
நடந்து ஈருலக வாழ்விலும் நாம் வெற்றி பெருவோமாக ஆமீன் யா ரப்பல் ஆலமீன்.
